Dil Öğretiminde Farkındalık – Emine Demiröz

Dil öğretiminde farkındalık konulu bu bloga hoş geldiniz! Derin bir nefes alın ve farkındalığın hayatınızın hem kişisel hem de profesyonel boyutlarını nasıl geliştirebileceğini keşfedelim. Bu yazı sadece farkındalığın ne olduğunu ve dil öğretimindeki rolünü açıklamakla kalmıyor, aynı zamanda onu dil derslerinize dahil etmek için pratik stratejiler de sunuyor. Çoğu zaman, farkındalığı keşfetmeye başladığımızda, onu ilk olarak kendi hayatlarımızda uygulamaya yöneliriz. Getirdiği sakinliği ve odaklanmayı deneyimledikçe, doğal olarak bu uygulamayı ailemiz, arkadaşlarımız, meslektaşlarımız ve öğrencilerimizle olan etkileşimlerimize genişletmek için ilham alıyoruz. Fotoğrafta, doğanın güzelliği sayesinde farkındalığı iliklerime kadar hissettiğim anlardan birine tanıklık edebilirsiniz. 

Hızlı tempolu, teknoloji odaklı dünyamızda şimdiki anla bağlantımızı kaybetmek çok kolay. Çoğu zaman ne yaptığımıza o kadar odaklanıyoruz ki, sadece var olmanın -nefes almanın, fiziksel hareketlerimizi hissetmenin, hisleri fark etmenin ve hatta, üç boyutlu varlıklar olarak varlığımızı tanımanın ince deneyimlerini gözden kaçırıyoruz. Farkındalık pratiği, hissettiğimiz, duyduğumuz, gördüğümüz, tattığımız ve kokladığımız şeylerin farkındalığını artırarak çevremizle ve kendimizle yeniden bağlantı kurmamıza yardımcı olabilir.

Farkındalık, tamamen mevcut olma, dikkatimizin kalitesini gözlemleme ve fark ettiğimiz her şeyi yargılayıcı olmayan, nazik bir farkındalıkla kabul etme pratiğidir (Kabat-Zinn, 2003). Bu bir varış noktası değil, psikoloji ve tıptan iş dünyası ve eğitime kadar çeşitli disiplinleri kapsayan bir yolculuktur. Eğitimde ve özellikle dil öğretiminde, araştırmalar farkındalığın hem öğrenciler hem de öğretmenler için duygusal refahı, odaklanmayı ve dayanıklılığı artırabileceğini göstermiştir (Davidson & Begley, 2012; Greenberg, 2023; Jennings, 2015). Farkındalık, duygusal düzenleme ve konsantrasyonu teşvik ederek daha destekleyici ve etkili bir dil öğrenme ortamı yaratır. Duygularımız, düşüncelerimiz ve bedensel hislerimiz hakkında tepkisel olmayan, yargılayıcı olmayan farkındalığı teşvik ederek kaygıyı azaltmaya yardımcı olur, bilişsel esnekliği artırır ve hafızayı ve güveni geliştirir (Baer ve ark., 2006).

Dil öğretmenleri farkındalığı derslerine birçok şekilde dahil edebilirler. Nefes egzersizleri, dikkatli dinleme ve özenli konuşma, okuma ve yazma etkinlikleri, daha bilinçli bir öğrenme deneyimi yaratmak için basit ama güçlü yöntemlerdir. Bunlar bağımsız egzersizler olarak kullanılabileceği gibi duygu, düşünce ve hisleri harekete geçiren beceri temelli etkinliklere de dahil edilebilir. Örneğin, bir dersi nefes egzersiziyle başlatmak veya bitirmek ısınma veya sakinleşme aktivitesi olarak kullanılabilir. Ya da farkındalığı daha derinlemesine entegre etmek için öğretmenler dil görevlerine duyusal deneyimler dahil edebilir. Öğrenciler kendilerini ders konusuyla ilgili bir fotoğrafın içinde hayal edebilir, fotoğrafın uyandırdığı atmosferi, düşünceleri ve duyguları düşünebilir veya bir okuma parçasındaki bir karakterin yerine geçerek okuma öncesinde, sırasında ve sonrasında duygularını ve algılarını tartışabilirler.

Farkındalığı dil öğretimine entegre etmek, daha zengin, daha ilgi çekici bir öğrenme atmosferi için sayısız fırsat yaratır. Bunu yaparak, hem öğretme hem de öğrenme deneyimlerini geliştiren destekleyici bir ortam yaratır, dil derslerini sadece kelimeleri öğrenme zamanı değil, aynı zamanda farkındalık ve bağlantı geliştirme şansı haline getiririz.

KAYNAKÇA

Baer, R.A., Smith, G.T., Hopkins, J., Krietemeyer, J., & Toney, L. (2006). Using self-report assessment methods to explore facets of mindfulness. Assessment, 13(1), 27–45.https://doi.org/10.1177/1073191105283504
Davidson, R. J. & Begley, S. (2012). The emotional life of your brain: How its unique patterns affect the way you think, feel, and live and how you can change them. Penguin.
Greenberg, M. T. (2023). Evidence for social and emotional learning in schools. Learning Policy Institute. https://doi.org/10.54300/928.269
Jennings, P. A. (2015). Mindfulness for teachers: Simple skills for peace and productivity in the classroom. WW Norton & Company.
Kabat-Zinn, J. (2003). Mindfulness-based interventions in context: past, present, and future. Clinical Psychology, 10(2), 144-156. https://doi.org/10.1093/clipsy.bpg016

YAZAR HAKKINDA

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir